Monika Jaworska-Witkowska

[…] książka jest pracą zbiorową, ale co warto podkreślić o nieprzypadkowym doborze autorów - nie jest to więc zwykła "składanka", od których roi się rynek wydawniczy. Jest ona najwyraźniej efektem konsekwentnej pracy i współdziałania autorów o różnych statusach: studentów, absolwentów uczelni, młodych pracowników nauki i kadry samodzielnej. Z perspektywy troski o proces boloński w toku kształcenia...

Książka składa się z dwóch części. Pierwsza dotyczy metodologicznej relacji pedagogiki wobec kultury i możliwości poznania humanistycznego dokonującego się w „trudnych syntezach” złożonych sytuacji poznawczych, czyli między drogami kultury. Druga z nich stawia kwestię „zysku symbolicznego”, jaki może być udziałem pedagogiki, pod warunkiem podjęcia przez nią wysiłku osadzenia problematyki także w kontekstach...

Treść tej książki została wywołana przez esej Zbigniewa Kwiecińskiego o współczesnych nurtach pedagogii, który otwiera nasz tom i jest doń właściwym wstępem. Esej ten zawiera psychoanalityczną intuicję czy też hipotezę autora, że być może trwałość praktyk edukacyjnych i towarzyszących im wtórnie ich uzasadnień w pracach pedagogicznych ma swoje źródła nie tyle w myśli naukowej, ile w pierwotnych, głębinowych...